نگاهم

 
کوله بارسفرت رفت و نگاهم را برد
 نه تو دیگر هستی
        نه نگاهی که در آن دلخوشی ام سبز شود
سایه ام می داند
          که به دنبال نگاهت
                                همچون ابر
                                                سر گردانم.
هیچ کس گمشده ام را نشناخت.
تابش رایحه ای بی خبر آورد
                       کسی در راه است
                            چشمی از درد دلم آگاه است.

 

 

کاش هیچوقت عشقی متولد نمی شد
که روزی احساسی بمیرد.

 

 

محاله با تو بودن

 

می دونم محاله با تو  بودن و به تو رسیدن
می دونم که سخته حتی دیگه خواب تو رو دیدن

 

 

رفتنت مثل یه کابوس زندگیم مثل یه خوابه
تو کویر آرزوهام تو رو داشتن یه سرابه

 

 

رفتنی می ره یه  روزی من از اول می دونستم
کاش نمی شدم خرابت کاش می شد کاش می تونستم

 

 

تو بدون تا ته جاده یه کسی چشاش براهه
اونی که مثل یه پاییزتک و تنها بی پناهه

 

 

تو نخواستی که بمونی رفتی و بستی چشاتو
روی قلبم روی سینم  جا گذاشتی رد پاتو

 

 

رفتنی می ره یه  روزی من از اول می دونستم
کاش نمی شدم خرابت کاش می شد کاش می تونستم